Znowu przyglądam się Tejo, gdzie większość win reprezentuje raczej średnią, aczkolwiek dobrze wycenioną w kontekście do swojej jakości półkę. Tejo znajduje się w samym sercu Portugalii, niedaleko stolicy Lizbony, w dolnym biegu rzeki Tag, która jest najdłuższą rzeką Półwyspu Iberyjskiego. Region zajmuje jej oba brzegi na długości około 140 km. Dla Portugalczyków Tejo jest znane jako kraina winnic, gajów oliwnych, lasów korkowych, bydła rasy Mertolengo i słynnych koni luzytańskich. To też kraina o historycznym bogactwie – od rzymskich ruin i gotyckich zamków, po klasztory i średniowieczne wioski na wzgórzach.
Tejo dzieli się na sześć podregionów: Tomar, Santarém, Chamusca, Cartaxo, Almeirim, Coruche, jednak nazwy te pojawiają się na etykietach win niezwykle rzadko. Mimo to trzeba pamiętać, że topografia ma tutaj istotne znaczenie. Brzeg lewy rzeki Tag, to w zasadzie tysiące hektarów płaskich obszarów, a z kolei brzeg północno-zachodni, to tereny położone już nieco wyżej z bardziej zróżnicowanymi mikroklimatami. Uprawa winorośli ma głębokie korzenie w Tejo, które jest uznawane za jedno z najstarszych winiarskich miejsc w kraju ( obecnie Tejo odpowiada za około 10% krajowej produkcji wina ). Winnice zdobią brzegi rzeki Tag od czasów rzymskich. Dawniej znany jako Ribatejo, od 2009 roku region ten nazywa się po prostu Tejo, jako hołd dla rzeki, która przez stulecia definiowała jego krajobraz i gospodarkę. W dość łagodnym klimacie, przy umiarkowanej ilości opadów, rosną tutaj takie odmiany jak np. fernão pires, arinto, chardonnay, sauvignon blanc, trincadeira, castelão, aragonêz, touriga nacional, cabernet sauvignon, merlot, by wymienić tylko kilka z nich.
Kolejnym producentem z Tejo, którego wina mam okazję degustować, jest Quinta Vale do Armo. Posiadłość pochodzi z XX wieku, kiedy to pierwotnie obejmowała 9 hektarów ziemi, co czyniło ją jedną z największych posiadłości produkujących len, winorośl i oliwki w regionie środkowego Tagu. Jej nazwa pochodzi od terminu „Armo”, określenia nadanego części używanej w kołowrotku do lnu. Znajduje się w gminie Sardoal, historycznym mieście ze śladami obecności Rzymian i wpływów arabskich, które przeżywało swój złoty okres w XVI wieku w architekturze, kulturze i sztuce. Dzięki uprzywilejowanej pozycji w regionie Tejo, graniczącym z Alentejo i Beiras oraz pod wpływem północnego brzegu rzeki Tag, tutejszy terroir jest dobrym miejscem do uprawy winorośli, z czego Quinta Vale do Armo korzysta.
W 2019 roku przedsiębiorca Thomas Lindeborg włączył Quinta Vale do Armo do swojej grupy winiarskiej i od tej pory posiadłość jest częścią Grupy Lindeborg, do której należą też inne winiarnie: Herdade da Cabeceira w Alentejo oraz Quinta da Folgorosa i Vale de Cortém w regionie Lizbony. Quinta Vale do Armo posiada obecne powierzchnię 90 hektarów winnic i uprawia łącznie 18 odmian winorośli: 7 białych (antão vaz, arinto, síria, verdelho, alvarinho, viosinho i sauvignon Blanc) oraz 11 czerwonych odmian (touriga franca, touriga nacional, aragonez, trincadeira, tinta barroca, tinta miúda, syrah, alicante bouschet, cabernet sauvignon, petit verdot i merlot). Do tego dochodzi jeszcze produkcja oliwy. W 2005 roku posiadłość przeszła proces modernizacji rolnictwa, wprowadzając m.in. zrównoważone techniki, które szanują naturę i bioróżnorodność. Dwa lata później, wraz z budową winiarni, odzwierciedlając pragnienie właściciela, aby produkować markę zastrzeżoną, która stałaby się jednym z głównych produktów gminy Sardoal, powstała linia win Vila Jardim, nawiązując do tego, iż ulice i domy miasta są zawsze ozdobione kwiatami.
Prosto od Quinta Vale do Armo, trafiły do mnie trzy etykiety producenta
Vila Jardim Selection Branco 2022 to kompozycja 50% arinto, 40% viosinho i 10% sauvignon blanc. a całość fermentuje w stalowej kadzi i w niej dojrzewa przez 6 miesięcy. W kieliszku cytrusy, zielone jabłko, kwiaty, świeży, mineralny charakter, trochę migdałów, dobra kwasowość. Nie jest to bardzo złożona biel, ale to przyjemne, codzienne wino, które wypada poprawnie.
Można podać do owoców morza, ryby, białego mięsa, sałatki z kurczakiem.
Vila Jardim Selection Tinto 2020 z kolei 40% touriga nacional, 20% merlot, 20% cabernet sauvignon i 20% syrah. Wino dojrzewa 6 miesięcy w stalowej kadzi i 6 miesięcy we francuskich beczkach. Odnajdziemy tu czerwone owoce, owoce jagodowe, ciemną wiśnię, szczyptę przypraw, nieco pieczonego owocu, fiołki, śliwkę i trochę leśnej ściółki z tostowym tłem. Wino średniej budowy, z gładkimi taninami, łatwe w odbiorze, nieskomplikowane i w swojej relacji jakości do ceny, to bardzo przyzwoita czerwień z Tejo.
Sprawdzi się z czerwonym mięsem, daniami z grilla, makaronem z sosem z pieczonego bakłażana i pomidorów.
Vila Jardim Touriga Nacional 2020 to jednoodmianowe wino dojrzewające 6 miesięcy w stalowej kadzi z nutą malin, wiśni, leśnym owocem, wonią ciemniejszych kwiatów, podpieczoną śliwką, przyprawami w stylu goździków. Krągłe ciało o sporej świeżości na podniebieniu, z owocową kwasowością, dość miękką fakturą, bardzo pijalne i kolejny przykład solidnej czerwieni na co dzień.
Do tajskiej smażonej, mielonej wołowiny, pieczonej lub grillowanej wieprzowiny, kiełbasek, kotlecików jagnięcych, mięsa z grilla.
Jeśli wśród win z Tejo szukacie przyzwoitej relacji jakości do ceny, to Quinta Vale do Armo oferuje wam smaczne i solidne etykiety, po które śmiało można sięgnąć.
Wina otrzymałem od producenta
